در حال حاضر، بیشتر سرخ کن های هوا فشرده سیستم اگزوز بخار اختصاصی ندارند. سرخ کن های هوا معمولاً بر روی گردش جریان هوا با دمای بالا کار می کنند و از هوای گرم برای پخت سریع غذا به جای بخار استفاده می کنند. با این حال، برخی از مدلهای پیشرفته ممکن است از فناوری کنترل بخار برای بهبود رطوبت و بافت مواد استفاده کنند.
فناوری کنترل رطوبت و تزریق بخار
برخی از سرخ کن های هوای فشرده ممکن است دارای فناوری کنترل رطوبت باشند که با تزریق مقدار کمی بخار در طول فرآیند پخت، از خشک شدن بیش از حد مواد جلوگیری می کند. این فناوری ممکن است شامل یک مخزن آب کوچک یا مولد بخار باشد که قادر است در صورت نیاز مقدار مناسبی از بخار را در محفظه پخت و پز آزاد کند. این ممکن است برای مرطوب نگه داشتن مواد و بهبود نتایج پخت و پز مفید باشد.
طراحی کانال تخلیه بخار
در برخی مدلها، طراحان ممکن است کانالهای دریچه بخار را در نظر بگیرند تا اطمینان حاصل کنند که رطوبت اضافی تولید شده در طول فرآیند پخت به سرعت حذف میشود. این به حفظ محیط خشک در محفظه پخت کمک می کند و از ترد شدن مواد به دلیل رطوبت بیش از حد جلوگیری می کند. به طور معمول، این کانال ها در پایین یا طرفین دستگاه قرار می گیرند و به همراه فن ها کار می کنند تا رطوبت را برای خروج تشویق کنند.
سنجش رطوبت و کنترل هوشمند
برخی از سرخ کن های پیشرفته هوای فشرده ممکن است به سنسورهای رطوبت و سیستم های کنترل هوشمند مجهز شوند. چنین سیستمی می تواند سطوح رطوبت مواد را کنترل کند و به طور خودکار انتشار بخار را در صورت نیاز برای کنترل دقیق تر رطوبت تنظیم کند. این به حفظ رطوبت غذا کمک می کند و تضمین می کند که نتیجه نهایی از بیرون ترد و در داخل مرطوب باشد.